تجهیزات حفاظت تنفسی

تجهیزات حفاظت تنفسی چیست؟

تجهیزات حفاظت تنفسی شکل خاصی از PPE است که برای محافظت از فرد در برابر استنشاق مواد خطرناک در محل کار استفاده می شود. این مواد می توانند شامل گرد و غبار، غبار، گاز و دود باشند.

کارهایی که در محل انجام می شود مانند برش مواد، جابجایی پودرهای گرد و غبار و استفاده از مایعات حاوی حلال های فرار می تواند منجر به قرار گرفتن مستقیم در معرض مواد خطرناک در یک فضای تنفسی نزدیک شود.

طبق قانون، حفاظت تنفسی آخرین خط محافظت است. تمام اقدامات پیشگیرانه دیگر باید ابتدا برای کاهش یا حذف قرار گرفتن در معرض خطرات انجام شده باشد.

فقط در صورتی که خطر مواجهه با استنشاق همچنان وجود داشته باشد باید از RPE استفاده شود. در این مرحله که نیاز به حفاظت تنفسی وجود دارد، کارفرمایان مسئولیت قانونی برای ارائه آن دارند.

تجهیزات حفاظت تنفسی (RPE) به چه معناست؟

تجهیزات حفاظت تنفسی (RPE) نوعی از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) است که از استنشاق مواد خطرناک مانند ذرات، بخارات و گازها توسط کاربر جلوگیری می کند.

این تجهیزات با فیلتر کردن ذرات از هوا، تصفیه هوا از طریق حذف مواد شیمیایی خطرناک از طریق یک واکنش شیمیایی، یا با ارائه یک منبع هوای پاک خارجی به کارگران کار می کند. علاوه بر محافظت از کارگران در برابر مواد خطرناک، نوع دوم RPE در شرایطی که کارگران باید در محیطی با کمبود اکسیژن یا محیطی که ممکن است دچار کمبود اکسیژن شود، استفاده می شود.

توضیح تجهیزات حفاظت تنفسی (RPE)

تجهیزات حفاظت تنفسی یکی از رایج ترین اشکال تجهیزات حفاظتی شخصی است که در کارگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد. اگرچه استفاده از مهندسی و سایر کنترل‌های خطر برای حذف خطرات قابل تنفس از یک محیط کاری ایده‌آل است، اما بسیاری از کارگاه‌ها (مانند ساخت‌وساز و سایر مکان‌های صنعتی) شامل فعالیت‌هایی هستند که در آن گرد و غبار، دود، گازها و سایر مواد خطرناک به عنوان بخشی از محیط کار ایجاد می‌شوند.

استفاده از تجهیزات حفاظت تنفسی برای محافظت از کارگران در برابر آسیب، تحت استانداردهای مختلف بهداشت و ایمنی شغلی که توسط هر کشور پیشرفته در جهان ارائه شده است، الزامی است. در ایالات متحده، استاندارد OSHA 1910.134 تعهدات خاصی را برای استفاده از تجهیزات حفاظت تنفسی در اختیار کارفرمایان قرار می دهد.

به عنوان نوعی تجهیزات حفاظتی شخصی، باید بدون هزینه در اختیار کارگران قرار گیرد. به طور معمول، ماسک تنفسی ارائه شده باید توسط یک سازمان دولتی یا غیر دولتی معتبر مانند NIOSH تایید شده باشد.

تجهیزات حفاظت تنفسی را می توان به چهار دسته کلی طبقه بندی کرد:

• ماسک های فیلتر کننده ذرات یک مانع فیزیکی بین ذرات و دهان ایجاد می کنند. آن‌ها شامل ماسک‌های گرد و غبار یکبار مصرف، ساده‌ترین شکل تجهیزات حفاظت تنفسی هستند، که معمولاً شبیه پدهای سفید انعطاف‌پذیری هستند که برای قرار گرفتن در اطراف دهان و بینی ساخته شده‌اند.
• ماسک‌های تنفسی کارتریج‌های شیمیایی/گاز از کارتریج‌های شیمیایی برای تصفیه مواد شیمیایی خطرناک استفاده می‌کنند و آنها را تحت یک واکنش شیمیایی قرار می‌دهند. کارتریج ها با رنگ هایی کدگذاری می شوند که نشان می دهد کدام دسته از مواد شیمیایی را می توانند به طور موثر فیلتر کنند. کارتریج ها باید بر اساس سازگاری آنها با خطرات خاص موجود در محل کار انتخاب شوند.
• ماسک‌های تصفیه‌کننده هوای برقی (PAPRs) مشابه ماسک‌های کارتریجی شیمیایی هستند اما با فن طراحی شده‌اند که هوا را از طریق فیلتر حرکت می‌دهد. تنفس از طریق PAPR نسبت به ماسک‌های معمولی کارتریج و فیلتر آسان‌تر است، اما برای کار موثر به منبع انرژی نیاز دارند.
• دستگاه‌های تنفسی خودکفایی (SCBA) سیستم‌های تنفسی کاملی هستند که منبع خارجی اکسیژن را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. در حالی که سایر ماسک ها به ماسک کامل یا نیمه صورت متکی هستند، SCBA ها همچنین می توانند شامل کلاه ایمنی یا هودهایی باشند که به طور کامل سر را در بر می گیرند، مانند مواردی که در لباس های HAZMAT استفاده می شود. برخی از SCBA ها ممکن است با ماسک های کارتریج تکمیل شوند در صورتی که منبع هوای خارجی از کار بیفتد.